این میگوهای کوچک به اندازه یک پنی، صورتی نارنجی و خشک شده در آفتاب به عنوان طعم دهنده در غذاهای آسیایی و آمریکای لاتین استفاده می شود.
میگو خشک پلویی در بازارهای آسیایی، گاهی در بسته بندی های پلاستیکی کوچک و گاهی به صورت فله ای موجود است. به دنبال میگوهای خشک نارنجی صورتی باشید، زیرا با افزایش سن قهوه ای می شوند.
آنها طعمی شور، ماهی و بافت جویدنی دارند و به طور کامل، خرد شده یا آسیاب شده در سوپ، چاشنی، سرخ کردنی، رشته فرنگی و سالاد استفاده می شوند.
اغلب آنها را قبل از استفاده در آب گرم خیس می کنند تا دوباره ساخته شوند. گاهی اوقات آب خیسانده نیز برای طعم بیشتر به ظرف اضافه می شود.
میگوهای خشک را به طور نامحدود نگهداری نمی کنند؛ آنها را تا یک ماه در یخچال یا برای مدت طولانی در فریزر نگهداری کنید. امروزه از رنگ خوراکی و خشک کردن میگو در بازار تا زمانی که میگو خوش رنگ و خوش طعم شود، خودداری می شود.
در همین حال، گروه های جامعه، سلامت زنان در تلاش برای تولید محصولات غذایی از گیاهان هستند. به عنوان جایگزینی برای مصرف کنندگان. فرآیند تولید نیز یک روش سنتی برای خشک کردن است.
به منظور افزایش ماندگاری بیشتر. گاهی اوقات، خطرات بالقوه، هم در کیفیت و هم از نظر کمیت محصولات. در نتیجه مصرف کنندگان بسیار زیاد هستند.
بنابراین، این تحقیق با هدف بررسی امکان تولید میگو خشک مخلوط با زردچوبه و نمک می باشد. سپس میگوی خشک شده با زردچوبه و نمک مخلوط می شود.
تا معیارهای کیفی سازمان غذا و داروی سازمان غذا و دارو FDA را حفظ کند و می تواند خطر مصرف کننده را کاهش دهد و می تواند در آشپزخانه تایلند نگهداری شود.
